طرح توجیهی راه اندازی خط تولید بادکنک

بادکنک یک کیسه بی منفذ ساخته شده از یک ماده سبک است که با هوا یا گاز پر می شود. بادکنک های اسباب بازی در همه شکل، اندازه و رنگ برای خوشحال کردن کودکان و بزرگسالان در مهمانی های تولد و دیگر جشن ها در دسترس است.

بالن ابتدا در اواخر قرن هجدهم در فرانسه اختراع شد. دو کاغذساز به نام های ژاک و ژوزف مونت گولفیر کشف کردند که وقتی کیسه های کاغذی با هوای گرم پر می شوند، کیسه ها بالا می روند و ارتفاع می گیرند. آنها به محض درک این قابلیت شروع به آزمایش بالن هایی از مواد مختلفی مانند کاغذ، کتان، و ابریشم کردند. آنها اولین نمایش عمومی بالن سبک تر از هوا را در ژوئن 1783 با یک بالن ساخته شده از کتان با آستر کاغذی به قطر 35 فوت (11 متر) برگزار کردند. کمی بعد در همان سال ژاک چارلز یک بالن ساخته شده از ابریشم پوشش داده شده با لاک لاستیکی و پرشده با هیدروژن (گازی سبک تر از هوا) را به پرواز در آورد. این نمایش های اولیه هیجان زیادی ایجاد کرد و بالن ها به زودی در علم، ورزش و جنگ، کاربردهای زیادی پیدا کردند.

تفاوت بادکنک اسباب بازی لاستیکی (یا کائوچویی) که امروزه می شناسیم، با بالن های اولیه در این است که این بادکنک ها به طور کامل از کائوچو ساخته می شوند. یک روش عملی ساختن این محصولات لاستیکی به چندین کشف و نوآوری نیاز داشت. این پیشرفت ها به تدریج در طول سال ها اتفاق افتاد، چراکه اولین کارخانه لاستیک (یا کائوچو) در جهان در سال 1803 در نزدیکی پاریس تاسیس شد.

لاتکس طبیعی، مخلوطی از گویچه های کوچک از ماده لاستیکی معلق شده در آب (مانند شیر) است. وقتی این ماده در معرض هوا، گرما یا مواد شیمیایی خاصی قرار می گیرد، لخته می شود یا به هم می چسبد. گویچه های لاستیکی با هم تشکیل توده می دهند و از بخش آبی لاتکس جدا شده و در نهایت یک ماده جامد کشسان را تشکیل می دهند. برای بهبود استحکام، کشسانی و مقاومت در برابر دماهای سرد و گرم، لاستیک ولکانیزه شده یا با روش های مختلفی مانند مخلوط کردن با مواد شیمیایی خاص یا عمل آوری با حرارت، فرآوری می شود.

تا به اینجای بحث با تعریف بادکنک و همچنین یک تاریخچه مختصر در مورد آن آشنا شدیم. هدف ما در این نوشته، تهیه یک طرح توجیهی برای راه اندازی خط تولید بادکنک در ایران می باشد. طرح توجیهی احداث خط تولید بادکنک می تواند چشم اندازهای سرمایه گذاری را در اختیار علاقه مندان به این صنعت قرار دهد. سرمایه گذاران به واسطه مطالعه این طرح می توانند برآوردی دقیق از میزان سرمایه اولیه مورد نیاز به دست آورند و نهایتا میزان سودآوری نهایی و همچنین مدت بازگشت سرمایه را به طور دقیقی پیش بینی نمایند.

در ادامه، جدول مربوط به خلاصه طرح و شاخص های تحلیلی آن قرار داده شده است:

ایده ساخت محصول از لاستیک، یک ایده قدیمی است. خیلی پیشتر از این که اروپایی ها در میانه قرن هفدهم شروع به آزمایش لاستیک کنند، بومیان آمریکای جنوبی بطری ها و کالاهای دیگری را با پوشش دادن قالب های ساخته شده از خاک می ساختند. در سال 1830، توماس هانکوک انگلیسی امتیاز فرآیندی برای ایجاد محصولاتی با ریختن لاتکس روی قالب ها یا فرو بردن قالب ها در مخلوط لاتکس را به ثبت رساند که پیشرو روش های مدرن تولید محصولات ساخته شده به روش غوطه وری مانند دستکش های لاستیکی بود.

در سال 1921، روش به تاخیر انداختن لخته سازی لاتکس مایع توسعه داده شد. این روش به لاستیک سازان امکان می داد تا لاتکس خام را به شکل مایع برای مراکز ساخت در سراسر جهان ارسال کنند. این امر منجر به فرآیندهای جدیدی برای ساخت کالاهای لاستیکی شد. در اوایل دهه 1920، چند حق امتیاز در انگلستان برای فرآیندهایی اعطا شد که امکان غوطه ور کردن قالب ها در لاتکس مایع را فراهم می کرد. در سال 1931، اولین بالن لاتکس جدید توسط نیل تیلوتسون در اتاق زیر شیروانی او ساخته شد. در آوریل 1931، او 15 تا از این بادکنک های «گربه تیلی» (به شکل سر گربه، تکمیل شده با سبیل های گربه چاپ شده با رنگ) را برای برگزارکنندگان یک مراسم ملی فروخت و شرکتی را تاسیس کرد که هنوز هم بادکنک می سازد.

مواد اولیه مورد استفاده در تولید بادکنک

اگرچه لاستیک را می توان به طور مصنوعی هم تولید کرد، لاتکس طبیعی بخاطر کشسانی بالای آن ترجیح داده می شود. می توان آن را هفت تا هشت برابر طول اولیه کشید و باز هم به شکل اولیه خود بر می گردد. هنوز ثابت نشده که لاستیک مصنوعی به اندازه لاتکس طبیعی قابلیت کشسانی و ارتجاعی دارد.

لاتکس طبیعی خام، مایع آبی سفید یا مایل به زرد، با ظاهری شبیه به شیر است. لاتکس حاصل ترشح گیاهان خاصی به ویژه درخت کائوچو (Hevea) است که ابتدا در برزیل یافته شد. امروزه مهم ترین منبع لاستیک طبیعی، مزارع در مالزی و آفریقاست.

تولید کننده های کائوچو باید مواد خام را از این درختان برداشت کنند که شامل شیار زدن روی درخت با برش های کم عمق و اجازه دادن به شیره برای ترشح و بیرون آمدن از برش ها به درون دلو (سطل) ها است. لاتکس در ظرف های بزرگ جمع آوری شده و برای حذف ذرات خارجی، صاف می شود و برای پیشگیری از لخته (منعقد) شدن، با قلیا مخلوط می شود. سپس به شکل مایع قابل حمل به مراکز فرآوری در بخش های مختلف جهان، حمل می شود.

لاتکس باید پیش از استفاده در فرآیندهای صنعتی با افزودنی هایی مخلوط شود. مواد شیمیایی خاصی با آن ترکیب می شود تا به ضخامت، سرعت خشک شدن، و ویژگی های مطلوب دیگر برسد. مواد شیمیایی دیگر (که مجموعاً مواد ضد فرسایش نامیده می شوند) به آن افزوده می شود تا اکسیداسیون و تجزیه کائوچو را کند کند. برای رنگ دادن به آن، رنگدانه ها با لاتکس مخلوط می شوند. رنگدانه ها می توانند پودرهای اکسید فلزی ریز یا رنگ های آلی باشند.

فرآیند ساخت بادکنک

در اصل، فرآیند ساخت یک بالن اسباب بازی (بادکنک) شامل غوطه ور کردن یک قالب در لاتکس مایع می شود. قالب مانند یک بادکنک خالی از هوا شکل داده می شود.

اولین قالب های بادکنک، یکبار مصرف و ساخته شده از مقوای چسبانده شده روی میله چوبی بود. قالب های جدید قابلیت استفاده دوباره، و معمولاً ساخته شده از فولاد ضدزنگ، آلومینیوم، یا چینی (سفال) هستند. قالب ها باید هموار و صیقل خورده باشند. تعدادی از این قالب ها به طور وارون به یک صفحه یا چنگک متصل می شوند. صفحه ها در کارخانه به طور مکانیکی از یک ایستگاه به ایستگاه دیگر جابجا می شوند.

برای کم هزینه بودن و به صرف بودن تعداد بادکنک های تولید شده، تولید بادکنک باید به یک فرآیند به شدت اتوماتیک با حلقه پیوسته تبدیل شود. بادکنک ها با رنگ و اندازه یکسان تولید می شوند، چراکه تغییر رنگ و شکل، زمانبر است و به دخالت دست نیاز دارد. دخالت دستی معمولی تنها برای شروع یک دور و سپس برای بسته بندی محصول نهایی، برای رفع مشکلات مکانیکی که گاهی روی می دهد، لازم است.

در ادامه به تعدادی از سوالات متداول در این حوزه، پاسخ می دهیم:

مواد اولیه ساخت بادکنک چیست؟

یادکنک را می توان به صورت یک کیسه انعطاف پذیر بادکردنی پرشده با یک گاز مانند هلیوم، هیدروژن، نیتروژن مونوکسید، اکسیژن یا هوا تعریف کرد. بادکنک های جدید از موادی مانند لاستیک، لاتکس، پلی کلروپرن، پلاستیک متالیزه یا یک الیاف نایلونی ساخته می شود.

بادکنک لاتکسی چگونه ساخته می شود؟

همه بادکنک ها با استفاده از یک قالب بادکنک ساخته می شوند که ابتدا با آب گرم پرفشار، شسته می شود. سپس قالب برای حرارت دادن وارد یک کوره پیشگرم می شود. سپس قالب در نیترات کلسیم غوطه ور می شود تا یک پوشش روی قالب ایجاد گردد که به فرآیند قالب برداری کمک می کند.

آیا می توان بادکنک ها را بدون لاتکس ساخت؟

بله، این شدنی است. بادکنک های بدون لاتکس به شکل بادکنک های میلار (Mylar) یا بادکنک های ورقه ای (لایه ای) در می آیند. این بادکنک ها اغلب به شکل های ستاره، قلب، و دایره با چاپ نوشته با مناسبت های مختلف مانند بادکنک های تولدت مبارک ساخته می شوند. این بادکنک ها از لایه نازک پلاستیک متالیزه شده ساخته می شوند.

آینده صنعت بادکنک سازی

صنعت ساخت بادکنک اسباب بازی، بسیار رقابتی است. تولید کننده ها به طور پیوسته به دنبال روش هایی برای خودکارتر و کارآمدتر کردن فرآیندها، به ویژه با کاهش دخالت دست هستند. هم اکنون بیشتر بخش های نیروبر شامل مراحل چاپ و بسته بندی است. افزایش اتوماسیون در این مراحل یک حوزه احتمالی برای اصلاحات آتی است.

در سال های اخیر، بادکنک های ساخته شده از لایه های نازک فلزی معمول شده­ است. فرآیند تولید این بادکنک ها بسیار متفاوت است. آنها از چندلایه ساندویچ شده دور ماده میلار (یک لایه پلی استر) اغلب به شکل دایره ساخته می شوند که در اطراف لبه ها درزبندی می شوند. یک ورودی کوچک گذاشته می شود تا بتوان از طریق آن بادکنک را باد کرد. چون این ماده اساساً تخت و صاف است، چاپ این بادکنک ها ساده تر از بادکنک های لاستیکی است. فویل را می توان بسیار براق و بازتاب کننده ساخت که امکان طراحی های بسیار براق را فراهم می کند. بادکنک های لایه فلزی بسیار قوی تر و بادوام تر از بادکنک های لاستیکی هستند، اما برای برخی کاربردها، این خود یک اشکال است. برای نمونه نمی توان آنها را به سادگی شکل داد یا با آب پر کرد. تجزیه زیست محیطی نسبت به لاستیک فویل زمان بیشتری می برد.

توجیه پذیری اقتصادی و سودآوری بادکنک سازی

هزینه تولید محصول بادکنک، معمولا ارقام بالایی نیست و این ایده را می توان به فرصت عالی برای سرمایه گذاری تلقی نمود. تقاضا برای این محصول در بازار وجود دارد و مشتریان آن را می توان تالارهای پذیرایی، برگزارکنندگان جشن های عروسی و تولد، جشن ها و مناسبت ها و همچنین تبلیغات کنندگان و … عنوان کرد. بازاریابی این محصول معمولا چالش های زیادی ندارد و می توان آن را جزو ایده های زودبازده عنوان کرد. اگر در این کسب و کار، خلاقیت داشته باشید و از طرح های به روز و جهانی استفاده کنید، مطمئنا رقابت خوبی نیز در بازار خواهید داشت و به سودآوری خوبی نیز خواهید رسید.

در این طرح توجیهی، هزینه های اولیه مربوط به خریداری ماشین آلات و در کل، راه اندازی صفر تا صد خط تولید بادکنک، به صورت دقیق با استفاده از نرم افزار، محاسبه شده است و نهایتا، سودآوری نهایی نیز برآورد گردیده است. با در نظر گرفتم این اعداد و ارقام و با توجه به مطالعات بازاری انجام شده در این حوزه، می توان نتیجه گرفت که این صنعت از نظر اقتصادی، کاملا توجیه پذیر می باشد.

نهایتا در صورتی که سوالات بیشتری در مورد راه اندازی این کسب و کار دارید، می توانید آنها را در قسمت نظرات، بیان کنید. همکاران ما در بخش پشتیبانی سایت فراپلن، پاسخگوی سوالات و نظرات شما خواهند بود.