دانلود پروپوزال کاری راهکارهای راه اندازی و اجرای فیبر نوری

فیبر نوری، فناوری مورد استفاده جهت انتقال اطلاعات به صورت پالس هایی از نور از درون رشته های الیاف یا فیبرهای ساخته شده از شیشه یا پلاستیک به فواصل دور می باشد. فیبرهای نوری، قطری در حد یک تار موی انسان دارند و هنگامی که با هم باندل (تجمیع) می شوند و به یک کابل فیبر نوری تبدیل می شوند، قادر به ارسال داده ها به فواصل دورتر و سریعتر از رسانه های دیگر هستند. این همان فناوری است که برای منازل و کسب و کارها، خدمات اینترنت، تلفن و تلویزیون فراهم می کند. این فناوری، یک فرآیند کابل کشی است که از آن می توان در کاربردهای دوربرد و نزدیک برد استفاده نمود و می تواند انواع مختلفی از پیامها را حمل کند. لازم به ذکر است که این فناوری، کاربردهای گسترده ای نیز در سطح سازمانی دارد. در این بیزینس پلن به بررسی راهکارهای اجرای فیبر نوری در سطح سازمانی پرداخته شده است.

در پروپوزال های کاری فراپلن، تمامی اصول طراحی (از جمله زیبایی فونت، رسم جداول، تصاویر مرتبط و …) رعایت شده است. همچنین از متنی جذاب و گیرا و مطالب طبقه بندی شده در این نمونه ها استفاده شده است. این پروپوزال در 12 صفحه آماده شده و در ادامه نیز تصویر یکی از صفحات آن قرار داده شده است:

می دانیم که فیبر نوری باعث بوجود آمدن انقلابی در بخش ارتباطات شده است و انتقال کارآمدتر داده ها را ممکن ساخته است. این فناوری، توان کمتری را مصرف می کنند و اشتعال ناپذیر است.

فیبر نوری چیست؟

فیبر نوری، فناوری مرتبط با ارسال داده ها با استفاده از پالس های نوری در حال حرکت در یک رشته طولانی می باشد که معمولاً از پلاستیک یا شیشه ساخته شده اند. سیم های فلزی برای انتقال در ارتباطات فیبر نوری ترجیح داده می شوند، زیرا سیگنال ها با آسیب کمتری سیر می کنند. علاوه بر آن، این فناوری تحت تاثیر تداخل الکترومغناطیسی قرار نمی گیرد. کابل آن از انعکاس داخلی کلی نور بهره می برد. این رشته ها، بگونه ای طراحی شده اند که انتشار نور در راستای آن را براساس توان و فاصله انتقال مورد نیاز، تسهیل می کنند. برای ارسال دوربرد داده ها، از فیبر تک مد استفاده می شود درحالی که برای فواصل کمتر، از فیبر چند مد بهره گرفته می شود. روکش بیرونی این فیبرها در مقایسه با سیم های فلزی، نیاز به حفاظت بیشتری دارد.

فیبر نوری، علم انتقال داده ها، صوت و تصویر با ارسال نور درون رشته های باریک و شفاف است. در مخابرات، این فناوری اساساً جایگزین سیم مسی در خطوط تلفن دوربرد شده است و برای متصل کردن کامپیوترها در شبکه های محلی مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین، این فناوری، مبنای فیبروسکوپ های استفاده شده در معاینه قسمت های داخلی بدن (اندوسکوپی) یا بازرسی نواحی داخلی محصولات سازه ای ساخته شده، می باشد.

محیط پایه آن، رشته ای با ضخامت یک تار مو است که گاهی از پلاستیک ساخته می شود اما در اغلب موارد، از شیشه ساخته شده است. یک رشته فیبر نوری شیشه ای معمول، 125 میکرومتر یا 0.125 میلی متر (یا 0.005 اینچ) قطر دارد. این قطر، عملاً قطر روکش یا لایه منعکس کننده بیرونی است. هسته یا استوانه ارسال کننده داخلی، می تواند قطری به باریکی 10 میکرومتر داشته باشد. از طریق فرآیندی به نام «انعکاس داخلی کل»، پرتوهای نور ارسال شده به داخل آن می توانند تا فواصل بسیار زیاد با تضعیف فوق العاده کم یا کاهش شدت، درون هسته انتشار پیدا کنند. میزان تضعیف بخاطر فاصله طبق طول موج نور و ترکیب فیبر نوری، متغیر است.

نحوه عملکرد فیبر نوری

فیبر نوری براساس اصل انعکاس داخلی کلی عمل می کند. از اشعه های نور می توان برای ارسال مقدار زیادی داده استفاده کرد، اما در اینجا یک مسئله وجود دارد، اینکه اشعه های نور در یک خط مستقیم سیر می کنند. بنابراین بهره گیری از این مزیت، بسیار پرزحمت خواهد بود، مگر اینکه یک سیم مستقیم طولانی بدون هیچگونه خمش داشته باشیم. بر این اساس، کابل های نوری بگونه ای طراحی شده اند که همه اشعه های نور را (با استفاده از TIR) به سمت داخل خمش دهند. اشعه های نور به صورت پیوسته حرکت می کنند، و از دیواره به سمت داخل آن انعکاس پیدا می کنند تا داده ها را به صورت انتها به انتها انتقال دهند. با این وجود، سیگنال های نور با افزایش فاصله، براساس خلوص مواد استفاده شده، تنزل پیدا می کنند، اما این تنزل بسیار کمتر از کابل های فلزی است. یک سیستم رله فیبر نوری از اجزاء زیر تشکیل شده است:

• فرستنده: سیگنال های نور را تولید می کند و آنها را رمزگذاری می کند تا متناسب با روش ارسال باشند.
• فیبر نوری: محیط انتقال پالس نور (سیگنال)
• گیرنده نوری: پالس نوری (سیگنال) ارسال شده را دریافت می کند و آنها را رمزگشایی می کند.
• بازمولد نوری: برای ارسال دوربرد داده لازم می باشد.

مزایای ارتباطات فیبر نوری

• اقتصادی و مقرون به صرفه
• نازک و اشتعال ناپذیر
• مصرف توان کمتر
• تضعیف سیگنال کمتر
• انعطاف پذیر و سبک وزن

یک کابل فیبر نوری، از چند صد فیبر نوری در یک بدنه پلاستیکی تشکیل شده است. این کابل ها سیگنال های داده ای را به شکل نور انتقال می دهند و صدها مایل را بسیار سریعتر از کابل های سنتی برقی، سیر می کنند. از آنجایی که این کابل ها، غیرفلزی هستند، تحت تاثیر تداخل الکترومغناطیسی (یعنی آب و هوا) که می تواند سرعت انتقال را کاهش دهد، قرار نمی گیرند. همچنین، کابل های نوری، ایمن تر هستند، زیرا در خود، جریان حمل نمی کنند و بنابراین جرقه تولید نمی کنند.

فیبر نوری، اساساً یک موجبر استوانه ای شکل است که در یک سری کاربردها مانند ارتباطات، سرگرمی، ساختمان سازی، تزئینات، پزشکی، مراقبت از سلامت، پژوهش و توسعه و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. مواد عموماً مورد استفاده برای ساخت آنها شامل سیلیس، شیشه و پلاستیک می باشند. فیبرهای نوری فوق العاده باریک هستند و قدری ضخیمتر از موی انسان می باشند. محدوده قطر آن معمولاً بین 0.25 و 0.50 میلی متر است و پهنای باند سیگنال قابل استفاده برروی آن، تقریباً برابر با 900 THz می باشد. بطور کلی، آنها را می توان براساس نوع مواد مورد استفاده، شاخص انکساری هسته و روکش و نحوه انتشار نور، به سه نوع تقسیم نمود. تعدادی از مرسوم ترین انواع فیبرهای نوری شامل فیبر نوری شاخص گام، فیبر نوری شاخص درجه بندی شده، پلاستیکی، شیشه ای، سیلیکان، تک حالته، و چند حالته می باشند. این فناوری ها بخاطر انعطاف پذیر بودن، سبک وزن بودن، باریک بودن و ماهیت اشتعال ناپذیر داشتن، مفید هستند. همچنین، محدودیت های معینی برای استفاده از آنها برای کاربردهای مختلف در واقعیت هستند، زیرا در مقایسه با سیم های متداول، استحکام کمتری دارند، در برابر فرورفتگی ها بسیار آسیب پذیر هستند و اگر بیش از حد خمیده شوند، براحتی شکسته می شوند. همچنین، هزینه ساخت و نصب آنها بسیار بیشتر از کابل های مسی یا آلومینیومی است. کابل های نوری شیشه ای، بسیار شکننده هستند و نیاز به تعمیر و نگهداری و مراقبت زیادی دارند. اگر قدرت سیگنال ورودی تا سطح مناسبی حفظ نشود، ممکن است در میانه راه گم شود و هیچ شانسی برای بازسازی مجدد سیگنال وجود ندارد، بدان معنا که اگر یک سیگنال ارسال شده از طریق آن گم شود، برای همیشه از دست رفته است.