دانلود پروپوزال کاری راهکارهای پیاده سازی گواهینامه امنیتی SSL

گواهینامه SSL اطلاعات مهمی را در مورد تأیید مالکیت وب سایت و رمزگذاری ترافیک وب با SSL/TLS، از جمله کلید عمومی، صادرکننده گواهی و زیر دامنه های مرتبط نمایش می دهد. این ابزارها، همان چیزی هستند که وب سایت ها را قادر می سازند تا از HTTP به HTTPS که ایمن تر است، بروند. این گواهی، یک فایل داده ای است که در سرور اصلی یک وب سایت میزبانی می شود. گواهی های SSL رمزگذاری SSL/TLS را ممکن می سازند و حاوی کلید عمومی وب سایت و هویت وب سایت به همراه اطلاعات مرتبط است. دستگاه هایی که تلاش می کنند تا با سرور مبدا ارتباط برقرار کنند، برای دریافت کلید عمومی و تأیید هویت سرور، به این فایل رجوع می کنند. کلید خصوصی، مخفی و ایمن نگه داشته می شود.

هدف از داشتن این گواهی امنیتی در سایت، افزایش امنیت سیستم های تحت وب در شبکه های داخلی و اینترنت می باشد. علاوه بر این موارد می توان به افزایش سطح اعتماد مشتریان و افزایش محبوبیت و نهایتا افزایش فروش اشاره کرد. لازم به ذکر است که استفاده از این گواهی، باعث سهولت در گرفتن مجوزهای سازمانی همچون نماد اعتماد الکترونیکی خواهد شد که وجود این نماد در سایت، مطمئنا باعث افزایش اعتماد کاربران به سایت می شود. در این نمونه پروپوزال آماده، به بررسی لزوم استفاده از SSL و همچنین راهکارهای سازمانی مرتبط با پیاده سازی و بهره برداری از آن پرداخته شده است.

در پروپوزال های کاری فراپلن، تمامی اصول طراحی (از جمله زیبایی فونت، رسم جداول، تصاویر مرتبط و …) رعایت شده است. همچنین از متنی جذاب و گیرا و مطالب طبقه بندی شده در این نمونه ها استفاده شده است. این پروپوزال در 12 صفحه آماده شده و در ادامه نیز تصویر یکی از صفحات آن قرار داده شده است:

گواهینامه SSL چیست و چه کاربردی دارد؟

گواهی SSL یک گواهی دیجیتال است که هویت یک وب سایت را تأیید می کند و یک اتصال رمزگذاری شده را فعال می کند. SSL مخفف Secure Sockets Layer (لایه سوکت های ایمن) می باشد، که یک پروتکل امنیتی است و یک پیوند رمزگذاری شده بین وب سرور و مرورگر وب، ایجاد می کند. شرکت ها و سازمان ها باید این گواهی ها را به وب سایت های خود اضافه کنند تا تراکنش های آنلاین را ایمن کنند و اطلاعات مشتریان را خصوصی و امن نگه دارند.

به طور خلاصه، این ابزار، اتصالات اینترنتی را ایمن نگه می دارد و مانع مجرمان از خواندن یا تغییر اطلاعات منتقل شده بین دو سیستم می شود. وقتی نماد قفل را در کنار URL در نوار آدرس می بینید، به این معنی است که SSL از وب سایتی که بازدید می کنید، محافظت می کند.

از زمان شروع این ابزار در چند دهه گذشته، چندین نسخه از پروتکل آن وجود داشته است که همه آنها در مقطعی با مشکلات امنیتی مواجه شدند. یک نسخه اصلاح شده و تغییر نام یافته به نام TLS (امنیت لایه انتقال) است که هنوز هم استفاده می شود. با این حال، پیشوند SSL همچنان باقی مانده است، و بنابراین نسخه جدید پروتکل هنوز معمولاً با نام قدیمی خوانده می شود.

گواهی امنیتی SSL شامل چه اطلاعاتی است؟

گواهینامه های SSL، شامل موارد زیر هستند:

• نام دامنه ای که گواهی برای آن صادر شده است
• برای کدام شخص، سازمان یا دستگاه صادر شده است
• کدام مرجع، گواهی آن را صادر کرده است
• امضای دیجیتال مرجع صادر کننده گواهی
• زیر دامنه های مرتبط
• تاریخ صدور گواهی
• تاریخ انقضای گواهی
• کلید عمومی (کلید خصوصی مخفی نگه داشته می شود)

کلیدهای عمومی و خصوصی مورد استفاده برای SSL اساساً رشته های طولانی از کاراکتر هستند که برای رمزگذاری و رمزگشایی داده ها استفاده می شوند. داده های رمزگذاری شده با کلید عمومی فقط با کلید خصوصی قابل رمزگشایی هستند و بالعکس.

چرا وب سایت ها به گواهی SSL نیاز دارند؟

یک وب سایت برای ایمن نگه داشتن اطلاعات کاربر، تأیید مالکیت وب سایت، جلوگیری از ایجاد نسخه جعلی سایت توسط مهاجمان و جلب اعتماد کاربران، به این گواهی نیاز دارد.

• رمزگذاری: رمزگذاری SSL/TLS به دلیل جفت شدن کلید عمومی-خصوصی که گواهینامه های SSL تسهیل می کنند، امکان پذیر است. کلاینت ها (مانند مرورگرهای وب)، کلید عمومی لازم برای باز کردن اتصال TLS را از گواهی SSL سرور دریافت می کنند.
• احراز هویت: این گواهی ها تأیید می کنند که یک کلاینت با سرور مناسبی که در واقع مالک دامنه است، تبادل اطلاعات دارد. این کار به جلوگیری از جعل دامنه و انواع دیگر حملات کمک می کند.
• HTTPS: این گواهی برای آدرس وب HTTPS بسیاری از کسب و کارها، ضروری است. HTTPS شکل امن HTTP است و وب سایت های HTTPS وب سایت هایی هستند که ترافیک آن ها توسط SSL/TLS رمزگذاری شده است.

علاوه بر ایمن سازی داده های کاربر در حین انتقال، HTTPS سایت ها را از دیدگاه کاربر، قابل اعتمادتر می کند. بسیاری از کاربران متوجه تفاوت بین آدرس وب http:// و https:// نمی شوند، اما اکثر مرورگرها شروع به برچسب گذاری سایت های HTTP به عنوان «ناامن» (not secure) به روش های قابل توجه تری کرده اند و سعی در ایجاد انگیزه برای تغییر به HTTPS و افزایش امنیت دارند.