طرح توجیهی پرورش ماهی خاویاری

ماهی خاویاری، نامی مرسوم برای 27 گونه متعلق به خانواده «آسیپنسریدای» (Acipenseridae) می باشد. خاویارها، ماهی هایی با عمر دراز، بلوغ دیر هنگام با ویژگی های متمایز مانند فین دمی ناجوردم، مشابه با کوسه، و یک بدن دوک مانند طولانی شده، می باشند که پوست صاف، بدون فلس است و به پنج ردیف جانبی از ورقه های استخوانی به نام سپرچه مجهز است. چندین گونه می توانند رشد کنند و بسیار بزرگ شوند و معمولاً طول متغیر از 2 تا 3.5 متر پیدا کنند.

در ادامه، جدول مربوط به خلاصه طرح و شاخص های تحلیلی آن قرار داده شده است:

سوال این است که مزایای پرورش ماهی خاویاری چیست. پاسخ این است که پرورش آن، مشکلات اندک با بهره مالی بالا دارد. مزایای دیگر، رقبای اندک، قوانین محدود کننده اندک، مشوق های خوب و قیمت بالای خاویار می باشند.

این ماهی، کنگره دار است، تخم های بزرگی تولید می کنند که ویژگی های متمایزی دارد و عمر طولانی دارد. 27 گونه این ماهی در خانواده آسیپنسریدای وجود دارد. این ماهی باستانی به 250 سال نزدیک به دوره تریاسه، نسبت داده شده است. ارزش اقتصادی بسیار زیاد آنها، موجودیت وحشی آن را به مرز انقراض برده است، بنابراین محیط پرورش آبی، بهترین جایگزین است.

خاویار، که تخم آن نمک سود می شود به عنوان یک مربا یا تزیین کننده غذا استفاده می شود. این محصول، که بسیار فاسدشدنی است، تصفیه، نمک سود، پرس می شود و لزوماً در یخچال نگهداری می شود. با این حال، خاویار پاستوریزه شده نیاز به نگهداری در یخچال ندارد، درحالی که خاویار پرس شده از تخم های شکننده یا آسیب دیده مختلف، تشکیل شده است.

چند نوع ماهی خاویار برای مصرف تخم خاویار ایده آل هستند. آنها انواع غذاهای یافت شده در زیستگاه خود را می خورند. غذاهای معمول آنها سخت پوستان، ماهی های کوچک، صدف ها، بخصوص غذاهای فرآوری شده و ترکیبی می باشد. چالش های حفاظت و نگهداری از آنها، شامل تخریب زیستگاه، تغذیه بیش از حد، آلودگی و مهاجرت سالانه به مناطق اجدادی می باشند.