طرح توجیهی راه اندازی کارگاه تولید پوشاک بچه گانه با ظرفیت 33000 دست در سال

پوشاک بچه گانه، اختراع تقریبا جدید و نوظهوری است. از زمان پیدایش پوشاک تا قرن نوزدهم، کودکان در واقع نسخه های (اندازه) کوچکتر پوشاک بزرگسالان را بر تن می کردند. در این بین، استثناهایی نیز به صورت جزئی وجود داشته است. غالبا برای آنکه کودکان از آسیب مصون بمانند، پوشاک بچگانه معمولاً با نخ‌ دوخته می شد، اما پوشاک بچگانه همچنان نسخه کوچک پوشاک بزرگسالان بود. در اوایل دهه 1800، محدودیت های پوشاک بزرگسالان و کودکان از بین رفت. همچنین در این دهه، سبک های پرطرفدار و متعددی نیز نظیر لباس ملوانی و کت ایتون (کت سیاه با یقه‌ی پهن که شاگردان مدرسه‌ی ایتون می‌پوشند) صرفا مختص کودکان طراحی شد. همچنین نوزادان بیش از هر گروه دیگری با چالش های مربوط به پوشاک مواجه بودند و معمولا چندین لایه لباس بر تن می کردند. معمولا به دلیل ترس والدین از سرماخوردگی نوزادان، برخی از والدین از لباس پشمی، دو کلاه با یک ست برای لباس روز و ست دیگر برای شب و برخی دیگر از شکم بند برای نوزادان خود استفاده می کردند. نوزادان تا هشت ماهگی لباس های بلند به تن می کردند و زمانیکه نوزادان شروع به خزش و راه رفتن کردند، لباس های کوتاه تری نیز طراحی شدند.  همچنین، پسران و دختران از دوران کودکی خود دامن به تن می کردند.

طرح توجیهی پوشاک بچه گانه

امروزه، تولید و توزیع پوشاک برای تمام سنین، طیف وسیعی از بازار را در برگرفته است و در این بین، لباس های بچه گانه با توجه به حساسیت های بهداشتی بیشتری که دارند، بیشتر مورد توجه قرار گرفته شده اند. ورود به هر کسب و کاری مستلزم آشنایی با پیش نیازهای آن کسب و کار و همچنین تجربه می باشد. در مورد صنعت تولید پوشاک بچه گانه، قبل از ورود باید با میزان سرمایه اولیه آشنا شد. همچنین سرمایه گذاران این حوزه علاقه مند هستند تا میزان سودآوری نهایی و مدت بازگشت سرمایه را قبل از شروع کار متوجه شوند. تمامی این موارد شامل آشنایی با پیش نیازها، میزان سرمایه اولیه، سودآوری نهایی، مدت بازگشت سرمایه و … در قالب طرح توجیهی خط تولید پوشاک بچه گانه ارائه شده است.

مطالعه این طرح توجیهی می تواند سرمایه گذار را با تمامی این موارد آشنا سازد. این طرح توجیهی می تواند چشم انداز آینده کسب و کار را در اختیار سرمایه گذار قرار دهد تا سرمایه گذار بتواند تصمیمات بهتر و منطقی تری را اتخاذ کرده و نهایتا به سودآوری بیشتری دست یابد.

در ادامه، جدول مربوط به خلاصه طرح و شاخص های تحلیلی آن قرار داده شده است:

تاریخچه پوشاک بچه گانه

در کشورهای مختلف، تغییرات اجتماعی بر پوشاک بچه گانه تأثیر گذار بوده است. ظهور چرخ خیاطی (از نوع خانگی و کارخانه ای) باعث تسهیل دوخت و دوز لباس برای خانواده ها شد و در ادامه، الگوهای کاغذی پوشاک بچگانه نیز به راحتی در دسترس قرار گرفتند. همچنین، این روند باعث ایجاد تغییراتی در پوشاک بچگانه شد، زیرا با دوخت لباس هایی با اندازه های استاندارد، به زودی تمامی لباس ها با اندازه های استاندارد دوخته شدند و به دلیل محدوده‌های سایز نیز سبک‌های مختلفی برای کودکان طراحی شدند. علاوه بر این، روش های مختلف حمل و نقل نیز سبک های جدید لباس را ایجاب می نمود. در این دوران، لباس‌های ورزشی مناسب و مختص سفر با قطار، برای دختران و پسران طراحی شدند. همچنین در اواسط قرن، دوچرخه و کالسکه بچه نیز پرطرفدار شدند و لباس هایی نیز برای کودکان هنگام سوار شدن بر کالسکه طراحی شد. همچنین عروسک هایی به شکل بچه یا کودک و عروسک‌های کاغذی نیز جزء عروسک های پرطرفدار قرار گرفتند و با تغییر شکل «عروسک ها» از کوچک‌تر به شکلی شبیه بچه‌ها، لباس‌های نوزادان واقعی و عروسک های اسباب‌بازی آنها نیز بر طبق نیازهای نوادان تغییر نمود. در ادامه، کلاه بی لبه زنانه برای دختران نیز بتدریج محبوبیت خود را از دست داد.

در دهه 1870 محدودیت های مربوط به سبک پوشاک مجددا ایجاد شدند. همچنین دختران جوان از سنین پایین برای شکل دادن به کمر خود، کرست های توری و میله دار (با وجود آنکه پزشکان از آسیب به استخوان های در حال رشد، مشکلات گردش خون و تنفس خبر داده بودند) بر تن می کردند. بچه‌ها نیز لباس عزاداری با حجاب کامل بر تن می کردند. همچنین دخترانی که برای تحصیل به مدرسه شبانه روزی فرستاده می شدند، تمام وسایل مادران خود نظیر بادبزن، جوراب ساق بلند، شلوار و کلاه پردار را نیز به همراه می بردند. لباس‌های رسمی، مرتب‌تر و تمیزتر به نظر می‌رسیدند، بنابراین پیراهن‌ها و لباس‌ها به حدی جذب بودند که باعث رنجش افراد می شدند. از اینرو، به سرعت تغییراتی در تولید لباس انجام گرفت و لباس های دست ساز جای خود را به لباس های کارخانه ای دادند. همچنین، لباس‌های کارخانه‌ای نیز از طریق سفارش کاتالوگ و دریافت آن بوسیله پست به راحتی در دسترس افراد قرار گرفتند.

در سال 1900، مد به یک آینه فرهنگی که بازتاب جنگ، افسردگی، انقلاب، رهایی زنان، تمایزات طبقاتی، رشد شهرها و افت کشاورزی بود، تبدیل شد. لباس های دوچرخه سواری به دخترانی که شلوار ترکی می پوشیدند تعمیم داده می شد. همچنین لباس‌های سر سهمی در ابتدا به عنوان لباس دوچرخه سواری استفاده می‌شدند و دیری نگذشت که به لباس کار برای بزرگسالان تبدیل شدند. در مورد کودکان، آنها لباس های براونی نام داشتند و تحولی را در زمینه لباس بازی کودکان ایجاد کردند. ژاکت های یقه بسته نیز در همین دوران تولید شدند. همچنین ژاکت های یقه باز و ژاکت های کش باف پشمی نیز به زودی برای تمامی سنین تولید شدند.

تغییر وضعیت زنان به تغییر طرز پوشش فرزندانشان منجر شد. با آغاز کارکردن زنان در خارج از خانه، آنها دیگر فرصتی برای تهیه پوشاک برای فرزندان خود نداشتند. از آنجائیکه کودکان برای فعالیت های خود به لباسهای آزادانه تری احتیاج داشتند، از اینرو پوشاک متنوع تری برای بازی و مدرسه طراحی شد. با این وجود، راحتی کودکان به هنگام خواب، همچنان دغدغه اصلی والدین و خیاطان به شمار می رفت. بنابراین لباس های شب نرم و گشاد به همان اندازه شلوار جین سخت حائز اهمیت بود. همچنین از آنجائیکه مادران زمان محدودی داشتند، از اینرو پوشاک بچگانه بایستی از قابلیت دوام و پاکسازی آسان برخوردار بودند.

همچنین، تحولات شگفت انگیز در جامعه، پوشاک را نیز تحت تاثیر قرار داد و ساخت لاستیک باعث تولید کمربندهای انعطاف پذیر شد تا پسران جوان بتوانند به جای دامن از شلوار استفاده کنند. همچنین لباس‌های زیر کودکان با کیفیت تر شده و در طراحی آنها از دکمه های کمتری استفاده شد تا مادران بتوانند در زمان خود صرفه جویی کنند. همچنین در این قرن کفش‌های تنیس با زیره‌های لاستیکی جای خود را به کفش هایی با زیره های منعطف تر داد. همچنین، تولید مواد مصنوعی به تولید لباس‌های مقاوم در برابر چروک، لباس‌های بارانی برای خارج از منزل و زیرپوش‌های نرم تبدیل شدند. همچنین، هزینه های پوشاک کارخانه‌ای کاهش یافت و تنوع کودکان و بزرگسالان نیز افزایش یافت. لازم به ذکر است که در این دوره، طرح‌های پوشاک کودکان با انگیزه عواملی نظیر سهولت در شست‌وشو، برچسب‌های طراح (که گاهی اوقات در بیرون لباس نصب می شدند)، ایمنی نظیر لباس خواب ضد حریق، لباس های شخصیت‌های محبوب تلویزیونی و ورزشی با قابلیت تنظیم، تولید شدند.

مواد خام مورد استفاده در تولید لباس کودک

تولید پوشاک بچگانه مستلزم طیف گسترده‌ای از منسوجات نظیر مواد خاص، نخ، زیپ و سایر بست‌ها و تزئینات است. با این وجود اکثر تولیدکنندگان (اگرچه ممکن است با تولیدکنندگان نساجی که پارچه‌های ضد حریق، سازگار با محیط زیست و رنگ‌های بی‌خطر شیمیایی، مواد نرم برای لباس‌های نوزادان و لباس‌های خواب، و سایر اقلام ویژه تولید می‌کنند، ارتباط داشته باشند)، منسوجات خود را تولید نمی‌کنند. در ضمن در این بین، الگوها نیز مورد نیاز هستند و ممکن است در خانه طراحی و چاپ شده و یا توسط تامین کنندگان ارائه شوند. همچنین از آنجائیکه شکل بدن کودکان بسته به سن و وزن، دارای معیارها و استاندارد های مشخصی است، از اینرو، تولیدکنندگان برای جلب توجه خریدار به جنبه های دیگر طراحی نیز توجه کردند. به طور مثال آنها در تهیه لباس از توری، یقه و سرآستین های از پیش ساخته، جیب، کمربند، روبان، تزئینات، بست (دکمه، زیپ، گیره و غیره)، کمان، سنجاق سینه، گل های مصنوعی و مجموعه ای بی پایان از سایز ملزومات استفاده نمودند.

طراحی پوشاک بچه گانه

در این دوران، طرح ها حول برخی مفاهیم اساسی و با تمرکز بر راحتی، ایمنی و ظاهر کودک طراحی و تولید شدند. اما بر طبق سن کودک، رویکردهای طراحی نیز متفاوت بودند. سهولت مراقبت نیز موضوع دیگری بود که از اهمیت فزاینده ای برخوردار بود. به طور مثال، ارزان‌ترین و چشم‌نوازترین لباس‌ها در صورت عدم دوام به فروش نمی رفتند و دوام برای لباس های بازی و لباس های بیرون از منزل بسیار مهم بود، در حالی که در تهیه لباس های مهمانی از ملزومات تزئینی استفاده می شد. همچنین در این دوران، تغییرات فصلی نیز بر مد تاثیر گذار بوده است و مطابق با هر فصلی، پوشاک مربوط به آن فصل، طراحی و دوخته می شد و به بازار عرضه می شد. به عبارتی می توان گفت که هیچ چیز در طراحی ساده نیست، چه لباس ساده باشد و چه فانتزی، جزئیات زیادی وجود دارد که بایستی در طراحی و دوخت لباس به آنها توجه شود.

فرآیند تولید لباس های بچه گانه

تولید پوشاک طی چندین فرآیند اصلی نظیر برش، دوخت، مونتاژ، تزئین و تکمیل لباس انجام می پذیرد.

1. پارچه لازم برای دوخت یک لباس، به صورت لایه ای بر روی الگو قرار می گیرد و ممکن است بیش از 30 متر طول و صدها لایه (تکه‌های پارچه) باشد. این پارچه ها توسط ماشین های نساجی تولید می شوند. الگویی که به آن نشانگر یا لایه برش گفته می شود با نوار چسب یا منگنه به پارچه متصل می شود. این الگو شامل تمام تکه‌های لباس است که به دقت کنار یکدیگر قرار گرفته اند که باعث می شود کمترین دور ریز پارچه وجود داشته باشد. همچنین برای برش بخش های مختلف الگو ممکن است از ماشین آلات مختلفی استفاده شود. لازم به ذکر است که ماشین آلات نیز بسته به نوع پارچه و سایر ملاحظات انتخاب می شدند. این ماشین‌ آلات شامل برش‌های نواری بودند، برش‌هایی با تیغه‌های دوار و تیغه‌های متقابل که به صورت بالا و پایین حرکت می کردند و دارای قابلیت پانچ و پرس بودند. همچنین ماشین آلاتی نیز وجود داشتند که برای انجام برش، مجهز به سیستم های کامپیوتری و پرتوهای لیزری بودند.
2. پس از مرحله برش، قطعات برش خورده به بخش های خیاطی منتقل می شوند و در این بخش، اپراتورها معمولاً فقط یک عمل را روی یک قطعه یا مجموعه ای از قطعات در حال دوخت انجام می دهند. همچنین چرخ خیاطی های صنعتی از نظر نوع دوخت و پیکربندی با یکدیگر متفاوت هستند. ممکن است اپراتور A فقط درزهای مستقیم را ایجاد کند، اپراتور B ممکن است دوخت داخل آستین را انجام دهد، اپراتور C ممکن است درزهای دور کمر را بدوزد، و اپراتور D فقط سوراخ دکمه را ایجاد کند. همچنین ممکن است عملیات دوخت توسط یک ماشین انجام شود و یا اینکه توسط چندین ماشین و تحت نظارت یک اپراتور واحد انجام گردد.
3. مرحله نهایی دوخت و مونتاژ زمانی انجام می پذیرد که تمام قطعات (مانند آستین یا پاچه شلوار) در محصول نهایی مونتاژ شوند. بسته به پیکربندی لباس، تکمیل یا تزئین بعدی نیز انجام می پذیرد. تکمیل ممکن است شامل مراحل مختلفی باشد که سازندگان آن را ” ظریف کاری/ ایجاد تزئینات” می نامند. ظریف کاری با اعمال فشار، گرما، رطوبت یا ترکیبی از تمامی موارد انجام شده و به ایجاد تغییراتی در لباس منجر می شود. پرس کردن نیز مرحله ای از فرآیند فرم دهی محسوب می شود. اگر دوخت سرآستین، مرحله نهایی انجام کار و تکمیل لباس باشد، ممکن است قبل از تکمیل عملیات، ریش ریش کردن پارچه نیز انجام شود. تزئینات دیگری که ممکن است در اثر فرآیندهای دوخت لباس آسیب ببینند، نظیر گلدوزی و برجسته سازی نیز ممکن است پس از اتمام دوخت لباس انجام شوند. همچنین، لباس‌های تکمیل‌شده بر اساس اندازه و نوع جمع‌آوری شده و بسته‌بندی می‌شوند.

پارچه توسط دستگاه های برش صنعتی به صورت قطعات الگو بریده می شوند. همچنین بسیاری از قطعات به طور همزمان بریده می شوند.

کنترل کیفیت پوشاک بچه گانه

بسیاری از تولیدکنندگان، توجه بیشتری را به تولید پوشاک بچه گانه در مقایسه با پوشاک بزرگسالان معطوف می کنند. همچنین، پارچه ها و تزییناتی نیز بایستی برای ایمنی و همچنین جلوه ظاهری لباس انتخاب شوند و تزئیناتی نیز برای جلوه بیشتر به پوشاک افراد جوان اضافه شود.

علاوه بر این، کیفیت در طول فرآیند تولید مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین کیفیت کار اپراتورهای چرخ خیاطی نیز در ایستگاه های خیاطی از نظر نقص، بررسی می شود. علاوه بر این، وضعیت ماشین‌آلات نیز از لحاظ اتمام نخ یا عملکرد ضعیف، توقف و خرابی نیز بررسی می شود. مراحل پایان کار نیز به صورت روتین بررسی می شود و پیش از اینکه اقلام لباس برای فروش در کیسه یا جعبه بسته بندی شوند، تیمی از بازرسان لباس، وضعیت نخ ها، ایرادات و ظاهر کلی لباس را مورد بررسی قرار می دهند.

آینده صنعت پوشاک بچه گانه

با توجه به اینکه چندین قرن است که پوشاک بچگانه طراحی و تولید می شود و از آنجائیکه کودکان نیز از مد پیروی می کنند، از اینرو فعالیت ها و عملکردهای طراحان نیز پیشرفت کرده است و طراحان در طراحی و دوخت پوشاک، سلیقه کودکان در زمینه رنگ ها، پارچه ها، اکسسوری ها و سایر جوانب را نیز مورد توجه قرار می دهند. همچنین امروزه، فرآیند تولید پوشاک به لطف اینترنت در عرض چند دقیقه، جهانی شده و کودکان مجذوب تغییرات مد می شوند. به علاوه اینکه، کودکان مانند والدین خود به ظاهر و راحتی پوشاک خود نیز توجه می کنند. از اینرو، شکی نیست که در آینده، پیشرفت‌های فناوری نیز به صورت پررنگ تری در حوزه لباس نیز وارد شده و طراحی، دوخت و تولیدات لباس را در برگیرد.

سرمایه اولیه و سودآوری نهایی تولید پوشاک بچه گانه

تولید پوشاک و مخصوصا پوشاک بچه گانه از جمله کسب و کارهای پررونقی است که علاوه بر تامین نیاز داخلی و جلوگیری از خروج ارز، منجر به اشتغال آفرینی مستقیم و غیر مستقیم برای طیف گسترده ای از افراد می گردد. از تولید پنبه، فرآوری و تولید نخ گرفته تا اپراتورهای فعال در کارگاه های دوزندگی و نهایتا عوامل فروش لباس. با در نظر گرفتن این موضوع که پوشاک از جمله محصولات مورد نیاز بشر می باشد، در نتیجه یک برنامه دقیق برای شروع این کسب و کار می تواند سودآوری خوبی را برای سرمایه گذاران آن به همراه داشته باشد.

در مورد این صنعت نیز همانند دیگر بخش های تولیدی، نیاز به یک سرمایه اولیه است. این سرمایه اولیه صرف هزینه هایی همچون کارگاه، خرید ماشین آلات، استخدام منابع انسانی، هزینه های مربوط به انرژی و … می شوند. در این طرح توجیهی، تمامی این موارد به صورت دقیق و با جزئیات کامل ارائه گردیده اند. همچنین در مورد سودآوری نیز باید عنوان کرد که سود نهایی و مدت بازگشت سرمایه، بستگی به میزان سرمایه گذاری اولیه طرح دارد. برآورد سودآوری نیز به واسطه محاسبات نرم افزاری و با در نظر گرفتن سرمایه اولیه، انجام شده است.

نهایتا باید عنوان کرد که رقابت زیادی در این صنعت وجود دارد. سرمایه گذارانی که به فکر موفقیت کسب و کار خود هستند، باید به دنبال کسب مزیت رقابتی باشند. مزیت رقابتی این صنعت نیز چیزی نیست جز خلاقیت در طراحی و نهایتا حفظ کیفیت محصول که این دو موضوع می تواند سهم زیادی از بازار را در اختیار سرمایه گذاران قرار دهد. همچنین لازم به توضیح است که اتخاذ استراتژی های بازاریابی دقیق نیز سهم بالایی در سودآوری دارد. طرح توجیهی تولید پشاک بچه گانه می تواند مسیر اخذ برخی از مجوزهای ضروری کسب و کار را هموار کرده و بانکداران را نیز برای ارائه وام و تسهیلات جهت تامین سرمایه اولیه، متقاعد سازد.