طرح توجیهی احداث باغ پرورش پسته به مساحت 10 هکتار

پسته، (Pistacia vera)، که درخت کوچکی از خانواده بادام هندی (Anacardiaceae) و دانه های خوراکی آن است، در زمین های خشک در آب و هوای گرم یا معتدل رشد می کند. اعتقاد بر این است که درخت این محصول، بومی ایران است. این درخت به میزان گسترده ای از افغانستان تا منطقه مدیترانه و در کالیفرنیا کشت می شود. مغز دانه ها را می توان به صورت تازه یا بو داده مصرف کرد و معمولاً در انواع دسرها از جمله باقلوا، حلوا و بستنی استفاده می شود. همچنین برای رنگ آمیزی سبز مایل به زرد در شیرینی ها استفاده می شود. دانه های آن، سرشار از پروتئین، چربی، فیبر غذایی و ویتامین B6 هستند.

در ادامه، جدول مربوط به خلاصه طرح و شاخص های تحلیلی آن قرار داده شده است:

محاسبات طرح توجیهی احداث باغ پسته وب سایت فراپلن در قالب ورد (WORD) و PDF با دقیق ترین محاسبات انجام شده است که تصویر زیر به عنوان نمونه ای از این فایل است:

این محصول، که عضوی از خانواده بادام هندی است، درخت کوچکی است که منشا آن آسیای مرکزی و خاورمیانه است. این درخت دانه هایی تولید می کند که مصرف گسترده ای به عنوان غذا دارد.

Pistacia vera اغلب با گونه های دیگر در جنس Pistacia که به نام پسته نیز شناخته می شوند، اشتباه گرفته می شود. این گونه های دیگر را می توان از نظر توزیع جغرافیایی آنها (در طبیعت) و دانه های آنها که بسیار کوچکتر هستند و پوسته نرمی دارند، متمایز کرد.

درخت پسته، درختی است خزان پذیر، با عمر طولانی و کند رشد که ارتفاع آن به 20-33 فوت (6-10 متر) می رسد. درخت پسته درختی دوپایه است. به این معنی که یک درخت پسته می تواند فقط گل های نر (به این درختان درخت پسته نر گفته می شود) یا گل ماده (درختان پسته ماده) داشته باشد. برای میوه دهی، گرده درختان نر باید از طریق باد به درختان ماده منتقل شود. فقط درختان ماده میوه می دهند. در نتیجه، اگر بخواهیم میوه ها را برداشت کنیم، باید در مرکز هر 9 درخت پسته ماده، 1 درخت پسته نر قرار دهیم. درختان پسته نر به راحتی توسط هر کسی قابل تشخیص است، زیرا معمولاً بلندتر و بسیار قوی تر از درختان ماده هستند.

این محصول از خانواده Anacardiaceae است. جنس پسته شامل 11 گونه است، اما Pistacia vera درخت پسته اهلی است که در سراسر جهان رشد می کند. درخت پسته احتمالاً از آسیای میانه نشات گرفته باشد، جایی که در آن هزاران درخت در کشورهایی همچون ایران و افغانستان، یافت می شود. امروزه این درخت، در مناطقی مانند آمریکا (کالیفرنیا)، لبنان، سوریه، ایران، هند، ترکیه، اروپای جنوبی و سایر کشورهای آسیایی و آفریقایی که دارای آب و هوای گرم و خشک هستند، کشت می شود.

درخت این محصولِ خشکباری، عمری طولانی دارد و ممکن است بتواند تا 300 سال عمر کند. این درختان در باغ کاشته می شوند و تقریباً هفت تا ده سال طول می کشد تا به تولید قابل توجهی برسند. تولید پسته، متناوب یا دوسالانه است، به این معنی که برداشت در سال های متناوب سنگین تر است. اوج تولید حدود 20 سال است. معمولاً درختان را به اندازه هرس می کنند تا برداشت آسان تر شود. یک درخت نر به اندازه 8 تا 12 درخت ماده شفت دار گرده تولید می کند. برداشت آن اغلب با استفاده از تجهیزاتی برای تکان دادن شفت از درخت انجام می شود. پسته ها پس از پوست کندن و خشک شدن، بر اساس پوسته دهان باز (خندان بودن) و دهان این محصول، دسته بندی می شوند و سپس توسط دستگاه های مخصوص، برشته یا فرآوری می شوند تا مغز پسته تولید شود.